Eufrozyna Piątek, dr nauk technicznych, inżynier, jest specjalistką w zakresie historii techniki, szczególnie śląskiego górnictwa kruszcowego i węglowego oraz ochrony zabytków techniki.
Po studiach w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie na wydziale geologiczno-poszukiwawczym, związana była z dolnośląskim górnictwem węglowym w Wałbrzychu. Pracowała w Technikum Górniczym jako nauczycielka, została mianowana vice-dyrektorką szkoły. Następnie przeszła do pracy w dyrekcji Dolnośląskiego Zjednoczenia Przemysłu Węglowego w Wałbrzychu, w charakterze inspektora technicznego. Kolejnym miejscem aktywności naukowej i zawodowej był Instytut Historii Architektury, Sztuki i Techniki Politechniki Wrocławskiej, gdzie uzyskała stopień doktora nauk technicznych i była adiunktem. Penetracja zasobów archiwalnych, badania terenowe oraz znajomość górniczych procesów produkcyjnych uzupełnione literaturą z zakresu prowadzonych prac, pozwoliły na sporządzenie pionierskich opracowań historii śląskiego górnictwa i hutnictwa oraz historii techniki rozwiniętej w tych działach. Poza Górno i Dolnośląskim górnictwem węgla kamiennego opracowała historię górnictwa kruszcowego, w rejonie Wałbrzycha, w Górach Sowich i Górach Kaczawskich (stare zagłębie miedziowe) oraz zachowane dziedzictwo krajobrazowe.
Opisując historię górnictwa podkreśla znaczenie postępu technicznego dla rozwoju tej branży przemysłu, rozwoju cywilizacyjnego i stosunków międzyludzkich oraz ukształtowanie się etosu i specyficznych tradycji górniczych, nie spotykanych w innych przemysłach i zawodach. Wiele miejsca poświęca potrzebie zachowania i ochrony zabytków budownictwa i techniki. Za aktywne działania w tej dziedzinie otrzymała srebrną i złotą odznakę. Za Opiekę nad Zabytkami przyznaną przez ministra kultury. W Wałbrzyskim Towarzystwie Kultury była redaktorem rocznika pt. Kronika Wałbrzyska, mającego charakter periodyku naukowego, w latach 1979-1999 ukazało się 11 tomów.
Jest autorką i współautorką około 160 prac publikowanych w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych (Austria, Belgia, Czechy, Niemcy). Aktywnie uczestniczyła w kilkunastu międzynarodowych konferencjach, gdzie jej wystąpienia zyskały uznanie. Współpracuje z Fundacją Otwartego Muzeum Techniki od chwili jej powołania. W latach 1993-2004 była rzeczoznawcą ministra kultury i dziedzictwa narodowego w specjalności zabytki techniki – górnictwo, hutnictwo i elektroenergetyka.
Jest członkiem Polskiego Komitetu Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego TICCIH (The International Committee for the Conservation of the Industrial Heritage). Wchodzi w skład Rady Naukowej Fundacji Ochrony Dziedzictwa Przemysłowego Śląska.
