17 grudnia 1903 r. – to symboliczna data w dziejach lotnictwa światowego. Lot braci Wright połączył przeszłość i przyszłość, zamykając epokę poszukiwań możliwości lotu – otworzył nową, opanowywania przez człowieka przestworzy. Podobnie, rangę symbolu zyskały narodziny polskiego lotnictwa wojskowego w 1918 r., znacząc tym i odrodzenie państwa polskiego i otwierając pole pracy na rzecz lotnictwa w kraju i dla kraju.

Stulecie lotnictwa wyzwala pytanie o dziedzictwo, o jego walory ważne dla współczesnych.Autorzy tej książki – historycy lotnictwa światowego i polskiego, również z Rosji, Niemiec i Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej

– postrzegają je w kontekstach kultury powszechnej i narodowej, także tych bliższych pojęciu „małej ojczyzny”, i obecnych w wymiarze człowieka, jego życia, doświadczenia i własnego „kosmosu”.

Rocznicę stulecia obchodzimy w Polsce, by przypomnieć, że w procesie przemiany techniki lot
niczej Polacy odegrali rolę znaczącą, niewspółmiernie dużą w odniesieniu do potencjału gospodarczego i intelektualnego kraju, by uzmysłowić, że w latach 30. XX w. przemysł lotniczy Polski odgrywał rolę wiodącą w modernizacji wytwórczości kraju, że Polacy, działający w kraju i na emigracji, w XIX i XX wieku wnieśli istotny wkład w rozwój techniki lotniczej świata. Wielu, złotymi zgłoskami, zapisało się na kartach historii lotnictwa Francji, Rosji, Austrii, Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej.

Obchodzimy tę rocznicę na Dolnym Śląsku, by przypomnieć, że – obok Rhön Wasserkuppe – był kolebką światowego szybownictwa, od lat 40. XX w. „kopalnią diamentów”, i że wciąż oferuje wyjątkowe możliwości uzyskiwania rekordowych przewyższeń, czy szans rekordowych przelotów z fali.

Obchody stulecia lotnictwa światowego wykreowały tę książkę, zapis polskiego udziału w procesach przemiany lotnictwa światowego, myśli i techniki lotniczej, także naszego przemysłu, szkolnictwa, lotnictwa wojskowego, wizji przyszłości, dziedzictwa tak mocno osadzonego w zbiorowej pamięci.