Tadeusz Kaczmarek
Urodził się 27 sierpnia w 1932 roku w Lesznie Wielkopolskim, w którym powstało po wojnie centrum polskiego i światowego szybownictwa. Przygodę z lotnictwem rozpoczął w 1951 r. w Poznaniu zdobywając w latach następnych uprawnienia pilota szybowcowego i samolotowego I klasy, a także instruktora lotniczego.
W lipcu 1956 roku na szybowcu Bocian ustanowił prędkościowy rekord Polski na trasie 200 km. Z lataniem w Poznaniu pożegnał się po wypadkach poznańskich. Za czynny udział w czerwcowym Powstaniu został zwolniony z pracy (w ZiSPO) i skreślony z listy studentów Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu. Kierownik Wyczynowej Szkoły Szybowcowej w Jeżowie Sudeckim, Edward Adamski, zaproponował mu pracę na stanowisku instruktora samolotowego. W 1957 zdobył Złotą Odznakę Szybowcową. I mistrzostwo Polski w III Samolotowych Mistrzostwach Juniorów w Ostrowie Wielkopolskim. W 1959 roku został powołany na szefa wyszkolenia Aeroklubu Jeleniogórskiego. W 1961 roku został przez APRL mianowany na stanowisko kierownika i wiceprezesa urzędującego AJ.
W 1962 roku został powołany do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Radomiu. Po przeszkoleniu awansowano go na stopień podporucznika lotnictwa. W sierpniu 1962 roku przelotem docelowym 508 km. zdobył ostatni warunek do Diamentowej Złotej Odznaki. We wrześniu tego roku wraz ze Stanisławem Babiarzem zdobył Samolotowe Mistrzostwo Polski.
Jesienią 1962 roku wraz z pilotem Stanisławem Łuszpińskim został oddelegowany na Węgry w góry Matra, w celu zbadania fali oraz dokonania lotów falowych. Osiągając tam wysokość 4650 m, ustanowił rekord Węgier.
W marcu 1963 roku decyzją APRL, połączono Aeroklub Jeleniogórski z Wyczynową Szkołą Szybowcową w Jeżowie Sudeckim, co uzasadniano względami ekonomicznymi. Tadeusz Kaczmarek został mianowany kierownikiem nowej jednostki.
Pod koniec 1969, w ramach represji pomarcowych, został zwolniony z pracy wraz z najbliższymi współpracownikami. W latach 70. miał zakaz wstępu na lotnisko. Podejmował różne prace w turystyce, studiując na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu.
Wraz z kolegami, starszymi lotnikami w 1984 r zorganizował Jeleniogórski Klub Seniorów Lotnictwa, którego przewodniczącym był od początku jego istnienia do listopada 2012 roku. Klub organizował szereg poważnych imprez, konferencji i zjazdów szybowcowych.
Obecnie jest Prezesem Honorowym JKSL. Za wieloletnią działalność na rzecz lotnictwa sportowego został uhonorowany wieloma wyróżnieniami, m. in. Złotym Krzyżem Zasługi, Brązowym i Srebrnym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, odznaką Zasłużonego Działacza Lotnictwa Sportowego, Złotą Odznaką Za Zasługi dla Aeroklubu Polskiego, Dyplomem FAI im. Paula Tissandiera, Złotą Lotką i Błękitnymi Skrzydłami.
Przez wiele lat był działaczem w sportach saneczkowych. Pełnił funkcję członka Zarządu Głównego Polskiego Związku Sportów Saneczkowych i prezesa Okręgowego Zarządu PZSSan na Dolnym Śląsku. Był również członkiem władz Klubu Sportowego Śnieżka Karpacz, założycielem Klubu Sportowego Aero PKS i sędzią międzynarodowym w sportach saneczkowych FIL. Za działalność społeczną otrzymał Srebrną i Złotą Odznakę PZSSan i Brązowy Medal FIL. Za działalność na polu sportu został odznaczony Srebrną Odznaką Zasłużony dla Dolnego Śląska. Ponadto działał w Polskim Związku Motorowym, który również wielokrotnie go odznaczał.
Jest członkiem Klubu Lotników „Loteczka”, a od 2011 uczestniczy w działaniach promujących tradycje i dziedzictwo lotnictwa polskiego, prowadzonych przez Dolnośląską Akademię Lotniczą FOMT im. Płk. Pil. Antoniego Chojcana.
