Stanisław Januszewski przedstawia nieznany dorobek około 180 wynalazców polskich aktywnych na polu techniki lotniczej okresu pionierskiego. Składa się nań około 240 projektów statków powietrznych, ich elementów konstrukcyjnych, wyposażenia lub uzbrojenia, składanych w latach 1870-1917 rosyjskiemu Ministerstwu Wojny z propozycją podjęcia ich realizacji.

W oparciu o studia prowadzone przez autorów (Stanisław Januszewski, Vadim Rostislavovitsch Mikheyev) w zbiorach rosyjskich, polskich, francuskich i niemieckich przedstawiono dorobek i wkład w rozwój techniki lotniczej inż. Witolda Jarkowskiego, 1875-1918, absolwenta petersburskiego Instytutu Technologicznego, jednego z pierwszych Europejczyków z tytułem inżyniera-aeronauty paryskiej Ecole Superieure Aeronautique (1911), syna Jana Jarkowskiego, 1844-1902, zapomnianego badacza wirników nośnych śmigłowca, który w Rosji zyskał miano „rosyjskiego Langley’a”.

17 grudnia 1903 r. – to symboliczna data w dziejach lotnictwa światowego. Lot braci Wright połączył przeszłość i przyszłość, zamykając epokę poszukiwań możliwości lotu – otworzył nową, opanowywania przez człowieka przestworzy. Podobnie, rangę symbolu zyskały narodziny polskiego lotnictwa wojskowego w 1918 r., znacząc tym i odrodzenie państwa polskiego i otwierając pole pracy na rzecz lotnictwa w kraju i dla kraju.

W polu widzenia Piotra Kmiecika znalazły się kształtujące obraz Dzierżoniowa dzieła sztuki budownictwa mieszkaniowego, publicznego i sakralnego, przemysłowego i tego związanego z infrastrukturą miejską.