Stanisław Januszewski przybliża ok. 250 projektów prezentowanych przez 200 techników pochodzenia polskiego urzędom patentowym 13 państw Europy i USA. Uzyskali oni ochronę 204 wynalazków w ok. 280 wydanych im patentach. To dorobek piśmiennictwu polskiemu zupełnie nieznany, a autor przybliża nie tylko zapomniane projekty, także ich losy i sylwetki twórców, z których imionami przeważnie zetkniecie się po raz pierwszy.

Prezentujemy kolejną garść studiów z zakresu historii techniki, archeologii przemysłowej, ochrony zabytków przemysłu i techniki.
Walory poznawcze tego tomu nie sprowadzają się tylko do odkrywania kart dziejów polskiej czy powszechnej myśli technicznej bądź zapoznanego zasobu dóbr kultury materialnej Polski. Jego walor, podobnie jak tomów wcześniejszych, polega na odsłanianiu warsztatu historycznego i źródeł informacji w dzieje techniki, przemysłu prowadzących.

Tom 1 studiów zawiera prace prezentowane na 12 spotkaniach prowadzonych w 2011 i 2012 r. Dolnośląskiej Akademii Lotniczej prowadzonej przy Fundacji Otwartego Muzeum Techniki, z udziałem Klubu Lotników LOTECZKA i wrocławskiego Klubu Seniorów Lotnictwa. Zdecydowaliśmy, że w publikacji zwartej tych prac utrzymamy ich porządek zgodny z harmonogramem spotkań, na których były prezentowane. Jest ich ledwie 12. Odnalezienie tych, które mogą Was szczególnie interesować, nie będzie więc rodzić trudności.

Przedstawiamy młyn motorowy „Nowość” w Niegowie, powstały w 1928 r., pracujący do 1967/68 r. Szczęśliwie utrzymał unikatowe wyposażenie w maszyny i urządzenia młyńskie, a także silnik na gaz ssany syst. Otto i gazownię przymłyńską z 1928 r., pracujące do ok. 1955 roku, czasu elektryfikacji Niegowa. Dzisiaj to pomnik kultury narodowej Polski, istotny składnik dziedzictwa cywilizacyjnego Mazowsza, tradycji młynarstwa wiejskiego, dokument prowadzący nas ku spadkowi przeszłości  Niegowa, w którego dziejach motyw młyna przewija się stale.

Tomem tym otwieramy nowy cykl wydawniczy Fundacji Otwartego Muzeum Techniki. Publikować będziemy w nim prace, składające się na dorobek prowadzonego przez Fundację, wespół z wrocławskim Klubem Seniorów Lotnictwa i Klubem Lotników „Loteczka” ogólnopolskiego konkursu „Kariery lotnicze Polaków”.

Mówimy nie tyle o maszynie, o statku powietrznym, co o wielorakich relacjach wykształconych w toku eksploatacji samolotu, szybowca, czy śmigłowca na polu kultury. Związek techniki z człowiekiem wykształcił kształt współczesnej cywilizacji, tym bardziej więc warto przyglądać się i stałej refleksji kulturowe fenomeny rozwoju myśli lotniczej poddawać.  One to stanowią istotę dziedzictwa, one prowadzą nas ku przyszłości. Podnosimy wartości kulturowe materialnego dokumentu dziedzictwa lotniczego.

Pozycję tę rozpoczyna szkic traktujący o archeologii przemysłowej, nowej, rozwijającej się od 50 lat dyscyplinie nauki interpretującej dziedzictwo kultury technicznej czasu rewolucji przemysłowej. Uznano to za ważne z tego powodu, że decyzje ochrony zabytku zawsze muszą znajdować oparcie w ustaleniach nauki. Dalej w kilku szkicach autor wskazuje na walory dzieła kultury technicznej jako komponenta kultury i źródło wszechstronnej informacji sięgającej złożonej relacji człowieka – środowiska – techniki. Tezy tej partii ilustruje przywołując dzieła sztuki górniczej, sztuki budownictwa żelbetowego, budownictwa lądowego i wodnego.

Autor prowadzi ku dziełom kultury technicznej od lat wyłączonym z ruchu, ku reliktom budowli wodnych, jazów, śluz wpustowych, młynówek, murowanych z kamienia komór kół wodnych, drewnianych, zrujnowanych łotoków. Otwiera przed czytelnikiem wrota młynów i tartaków, od 20-25 lat zamkniętych na cztery spusty.